Onze eerste week
Blijf op de hoogte en volg Audrey
30 Oktober 2012 | Argentinië, Puerto Iguazú
Hi everybody,
We hebben net van een paar mensen onder ons voeten gekregen dat er geen nieuws te vinden was op onze blog, dus bij deze... Verzachtende omstandigheden zijn wel dat we al enkele duizenden kilometers hebben gereisd in onze eerste weken (de stempels van brazilië, argentinië en chili staan al in ons paspoort), en dat we al een heel groot deel in groep reizen. En eigenlijk dat we hier ongelooflijk aan het genieten zijn...
Het verhaal begint dus in Rio. We schrijven 24 oktober 2012. Na een iets wat moeilijk begin waar we met het arme Rio geconfronteerd werden, belandden we in een hostel pal in de wijk Lapa. Lapa was vroeger een arme, gevaarlijke buurt maar wordt meer en meer opgewaardeerd en ´s avonds barst het feest er telkens weer los. Wanneer we ´s avonds iets zoeken om te eten komen we terecht in een straat vol restaurantjes, bars en salsaclubs. De onaangename ervaring is al direct vergeten en we genieten van de sfeer, drank en eten.
Donderdag duiken we de stad met de vele gezichten in. Op het eerste zicht lijkt het een heel drukke stad waar de wegen bezet zijn met taxis, bussen, taxis en heb ik al taxis gezegd?? Beste en snelste manier om ons hier in deze grote stad te verplaatsen is te voet en de metro.
Zo wandelen we door het financiele centrum waar het over de koppen lopen is in de kleine marktjes die hier overal zijn en komen terecht aan het water. Rio is naast die drukke stad ook een havenstad en een kuststad met vele stranden. Tijd om onze voetjes eens in het water te steken.
Rio heeft niet 1 strand maar een stuk of 10, waaronder het meest bekende, Copacabana... Daar moet je wel oppassen in welk deel van het strand je je handdoek legt, want dit strand is onderverdeeld in een deel voor travestieten, homo´s. Jammer dat we niet zo veel tijd hebben in Rio want anders hadden wel een dagje van de zon, de zee en het strand genoten.
In plaats van lekker lui in het zonnetje te liggen ging onze tocht door de stad verder en kwamen we terecht bij een grote jezus. Die staat daar in midden van de stad van boven op een berg, die je met een treintje moet beklimmen, de toeristische attractie nummer 1. Van boven op dewe berg kan je niet alleen foto´s nemen met Cristo Redentor, het 5de grootste standbeeld van jezus ter wereld, maar heb je een prachtig overzicht over Rio. De haven, de favela´s, voetbalstadia, de verschillende wijken, het is allemaal te overschouwen van hier (foto´s uploaden gaat hier niet, dus jullie zullen toch weer ff op jullie honger moeten blijven zitten).
Vrijdagavond trokken we weer Lapa in, op zoek naar een gezellige bar. Eenmaal daar toegekomen zagen we dat heel de straat met bars en clubs was afgesloten en iedereen op straat stond te feesten. We moesten dus niet langer zoeken en mengden ons onder het feestvolk, want dat moet je die brazilianen nageven, feesten kunnen ze als de beste. Na meerdere caipirinha´s moesten onze danspassen niet veel onderdoen aan de braziliaanse... Daardoor dat enkele brazilianen ons aanspraken en we met hen verder gingen feesten. Maar we werden ook opgemerkt door enkele zakkenrollers. De kleine meisjes moesten nog goed oefenen, want we merkten meerdere malen dat ze in onze zakken zaten, maar slim als we zijn en omdat we al goed hadden gedronken, hadden we geen geld meer in onze zakken zitten, dus vingen ze bot....
Na een korte nachtrust zeiden we "tot ziens" aan Rio, want hier plannen we terug te komen met carnaval dat van start gaat op 8 februari 2013.
Na bijna een dagje bus (22u) kwamen we zondag, 28 oktober, aan in Puerto Iguazu in Argentinië. Door touristil en de korte nacht had mijn superwijfje bijna heel deze reis geslapen., dus waren we fit om de watervallen van Iguazu te gaan bezoeken.
Maandag bezochten we, samen met Geert en Wendy, de Argentijnse kant van de watervallen. Moeilijk om te beschrijven hoe mooi dit is! Het zal wachten zijn op een betere computer waarop we onze foto's wel kunnen uploaden. Aan de Argentijnse kant kom je heel dicht bij de watervallen. Op een dag waarop de zon volop schijnt en het ver boven de dertig graden is, is wat verfrissing af en toe wel welkom en daar konden de watervallen vast en zeker voor zorgen. Op de middag namen we een bootje naar een eiland midden in de watervallen. Daar namen we een kleine pauze om onze pistolekes op te eten toen opeens twee gele vlinders mee pauzeerden op Ben zijn geel/groene schoenen... vonden we geweldig! Al snel kwamen er nog vrienden opdagen en zaten Ben zijn schoenen vol gele vlinders. Het was zo speciaal dat zelfs andere toeristen de schoenen kwamen bekijken en foto's begonnen te trekken.
Om onze tocht af te sluiten gingen we met een treintje naar het einde (of is het nu het begin) van de watervallen om de grootste en impressionante waterval te bezichtigen "de boca del diablo"... zot om te zien welke kracht de natuur heeft!
Na deze uitstap trokken Geert en Wendy door en bezochten we dinsdag dus met ons tweetjes de Braziliaanse kant. Het weer was een stuk minder en we werden door de vele regen verplicht om voor de eerste keer onze poncho's boven te halen. Maar geen probleem, dit hield ons zeker en vast niet tegen om evenveel te genieten van alle mooie dingen die we te zien kregen. Aan de Braziliaanse kant zie je alles van verder af. Dan pas besef je goed en wel hoe groot deze watervallen wel zijn!
Dinsdagavond stapten we de bus op voor opnieuw een reisje van 22 uur, dit keer naar Tucuman. DE reden waarom we naar Zuid-Amerika zijn getrokken, Karel en Lu hun trouw.
We gaan hier dit verslag van onze eerste week afsluiten en komen bij jullie terug met het verhaal van Tucuman en omstreken!
We hebben net van een paar mensen onder ons voeten gekregen dat er geen nieuws te vinden was op onze blog, dus bij deze... Verzachtende omstandigheden zijn wel dat we al enkele duizenden kilometers hebben gereisd in onze eerste weken (de stempels van brazilië, argentinië en chili staan al in ons paspoort), en dat we al een heel groot deel in groep reizen. En eigenlijk dat we hier ongelooflijk aan het genieten zijn...
Het verhaal begint dus in Rio. We schrijven 24 oktober 2012. Na een iets wat moeilijk begin waar we met het arme Rio geconfronteerd werden, belandden we in een hostel pal in de wijk Lapa. Lapa was vroeger een arme, gevaarlijke buurt maar wordt meer en meer opgewaardeerd en ´s avonds barst het feest er telkens weer los. Wanneer we ´s avonds iets zoeken om te eten komen we terecht in een straat vol restaurantjes, bars en salsaclubs. De onaangename ervaring is al direct vergeten en we genieten van de sfeer, drank en eten.
Donderdag duiken we de stad met de vele gezichten in. Op het eerste zicht lijkt het een heel drukke stad waar de wegen bezet zijn met taxis, bussen, taxis en heb ik al taxis gezegd?? Beste en snelste manier om ons hier in deze grote stad te verplaatsen is te voet en de metro.
Zo wandelen we door het financiele centrum waar het over de koppen lopen is in de kleine marktjes die hier overal zijn en komen terecht aan het water. Rio is naast die drukke stad ook een havenstad en een kuststad met vele stranden. Tijd om onze voetjes eens in het water te steken.
Rio heeft niet 1 strand maar een stuk of 10, waaronder het meest bekende, Copacabana... Daar moet je wel oppassen in welk deel van het strand je je handdoek legt, want dit strand is onderverdeeld in een deel voor travestieten, homo´s. Jammer dat we niet zo veel tijd hebben in Rio want anders hadden wel een dagje van de zon, de zee en het strand genoten.
In plaats van lekker lui in het zonnetje te liggen ging onze tocht door de stad verder en kwamen we terecht bij een grote jezus. Die staat daar in midden van de stad van boven op een berg, die je met een treintje moet beklimmen, de toeristische attractie nummer 1. Van boven op dewe berg kan je niet alleen foto´s nemen met Cristo Redentor, het 5de grootste standbeeld van jezus ter wereld, maar heb je een prachtig overzicht over Rio. De haven, de favela´s, voetbalstadia, de verschillende wijken, het is allemaal te overschouwen van hier (foto´s uploaden gaat hier niet, dus jullie zullen toch weer ff op jullie honger moeten blijven zitten).
Vrijdagavond trokken we weer Lapa in, op zoek naar een gezellige bar. Eenmaal daar toegekomen zagen we dat heel de straat met bars en clubs was afgesloten en iedereen op straat stond te feesten. We moesten dus niet langer zoeken en mengden ons onder het feestvolk, want dat moet je die brazilianen nageven, feesten kunnen ze als de beste. Na meerdere caipirinha´s moesten onze danspassen niet veel onderdoen aan de braziliaanse... Daardoor dat enkele brazilianen ons aanspraken en we met hen verder gingen feesten. Maar we werden ook opgemerkt door enkele zakkenrollers. De kleine meisjes moesten nog goed oefenen, want we merkten meerdere malen dat ze in onze zakken zaten, maar slim als we zijn en omdat we al goed hadden gedronken, hadden we geen geld meer in onze zakken zitten, dus vingen ze bot....
Na een korte nachtrust zeiden we "tot ziens" aan Rio, want hier plannen we terug te komen met carnaval dat van start gaat op 8 februari 2013.
Na bijna een dagje bus (22u) kwamen we zondag, 28 oktober, aan in Puerto Iguazu in Argentinië. Door touristil en de korte nacht had mijn superwijfje bijna heel deze reis geslapen., dus waren we fit om de watervallen van Iguazu te gaan bezoeken.
Maandag bezochten we, samen met Geert en Wendy, de Argentijnse kant van de watervallen. Moeilijk om te beschrijven hoe mooi dit is! Het zal wachten zijn op een betere computer waarop we onze foto's wel kunnen uploaden. Aan de Argentijnse kant kom je heel dicht bij de watervallen. Op een dag waarop de zon volop schijnt en het ver boven de dertig graden is, is wat verfrissing af en toe wel welkom en daar konden de watervallen vast en zeker voor zorgen. Op de middag namen we een bootje naar een eiland midden in de watervallen. Daar namen we een kleine pauze om onze pistolekes op te eten toen opeens twee gele vlinders mee pauzeerden op Ben zijn geel/groene schoenen... vonden we geweldig! Al snel kwamen er nog vrienden opdagen en zaten Ben zijn schoenen vol gele vlinders. Het was zo speciaal dat zelfs andere toeristen de schoenen kwamen bekijken en foto's begonnen te trekken.
Om onze tocht af te sluiten gingen we met een treintje naar het einde (of is het nu het begin) van de watervallen om de grootste en impressionante waterval te bezichtigen "de boca del diablo"... zot om te zien welke kracht de natuur heeft!
Na deze uitstap trokken Geert en Wendy door en bezochten we dinsdag dus met ons tweetjes de Braziliaanse kant. Het weer was een stuk minder en we werden door de vele regen verplicht om voor de eerste keer onze poncho's boven te halen. Maar geen probleem, dit hield ons zeker en vast niet tegen om evenveel te genieten van alle mooie dingen die we te zien kregen. Aan de Braziliaanse kant zie je alles van verder af. Dan pas besef je goed en wel hoe groot deze watervallen wel zijn!
Dinsdagavond stapten we de bus op voor opnieuw een reisje van 22 uur, dit keer naar Tucuman. DE reden waarom we naar Zuid-Amerika zijn getrokken, Karel en Lu hun trouw.
We gaan hier dit verslag van onze eerste week afsluiten en komen bij jullie terug met het verhaal van Tucuman en omstreken!
-
09 November 2012 - 09:42
Ton Ton Jaq Jocelyne:
Cou Cou les amoureux, nous vons reçu votre mail ce matin: chouette!
Continuez à envoye des infos, nous sommes curieux de savoir où vous vous trouvez et de connaître vos découvertes.
Bises de la Provence
Jan Jocelyne
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
